Paul Van Hoeydonck

1958

Sculptuur, 11 x 11 x 4 cm.
Materials: plexi

Collection: Collection M HKA, Antwerp (Inv. no. S0377).

Hoewel de inspiratie bij beide kunstenaars opwelt uit kinderdromen, imaginaire reizen en de fantasie om de maan te bereiken en andere planeten te onderzoeken, bouwt Van Hoeydonck geen vliegende objecten zoals Panamarenko. Zijn beste werken hebben niet eens behoefte aan beweging.

Embedded Cities uit 1958 is een doorzichtige blok waarin kleurvlakken lijken te zweven. Het werk zelf beweegt geenszins, maar lokt beweging van de toeschouwer uit. Het is bijna onmogelijk om niet voortdurend rond het beeld heen te cirkelen en zo telkens een ander beeld te zien. Het kunstwerk zelf blijft onveranderlijk, maar verandert van uitzicht naargelang de lichtinval en de hoek van waaruit men kijkt. Hierdoor ademt het werk een mysterieuze sfeer uit, het lijkt haast ongrijpbaar. Van Hoeydonck is er op uit de kosmos te visualiseren in een taal aangepast aan de menselijke verbeelding. Tevens doet hij ook sterk beroep op de verbeelding van de toeschouwer.

Zijn voorliefde voor geometrische ordening en versobering doen Van Hoeydonck evolueren in de richting van abstractie. Maar in het werk van Van Hoeydonck, die zichzelf als uitdaging een bewust verhalend kunstenaar noemt, heeft deze abstractie een duidelijk doel. De afbeelding maakt plaats voor zuivere beelden, de zuivere beelden voor verbeelding. Met andere woorden laat Van Hoeydonck bewust dingen open die door de toeschouwer kunnen worden ingevuld. Dit element is duidelijk aanwezig in Embedded Cities. De toeschouwer wordt uitgedaagd om op onderzoek te gaan en deze ingegraven stad bloot te leggen.