Ensemble

Mediteren bij kleur

Kleur, licht en textuur. Daarmee laat Jef Verheyen je stilstaan bij de leegte. Inspiratie daarvoor vindt hij in het Oost-Aziatische denken en in traditionele Chinese kunstambachten. Schilderen met één kleur (monochroom) of met een niet-kleur (achroom)? Die vraag houdt Verheyen vanaf 1957 bezig. Zijn ontmoeting in Milaan met Piero Manzoni en Lucio Fontana eind 1958 versterkt dat experimentele verlangen. Meteen hierna plant hij een tentoonstelling met internationale monochrome schilders in Antwerpen. Dat project gaat niet door, maar in 1960 komt er in het Duitse Leverkusen wel een gelijkaardige tentoonstelling. Verheyen en de monochrome schilders zetten zich op de kaart. Hun ‘kunstloze kunst’ biedt een alternatief voor de verfijnde toets van de impressionist en het grote gebaar van de abstracte expressionist. Voor hen telt alleen de poëzie van zuivere materie. Van kleur of niet-kleur. Want, zoals Verheyen schrijft: “In een monochroom of achroom schilderij moet het licht meer gevoeld dan gezien worden.”