2006

Livre, 24 x 17 cm, 158 p., language : Dutch, publisher : NAi Uitgevers, Rotterdam & Museum van Hedendaagse Kunst, Antwerpen, ISBN : 90-5662-543-8.
Materials: Ink, paper

Collection: Collection M HKA, Antwerp (Inv. no. B 2001/499).

Editors : Edwin Carels (Curator MuHKA), Mark Kremer & Dieter Roelstraete (Curator MuHKA).

Texts : Edwin Carels, Mark Kremer, Dominique Païni, Joost Rekveld, Dieter Roelstraete & Thomas Zummer.

This publication also includes a precipitation of a roundtable discussion with George Baker, Matthew Buckingham, Hal Foster, Chrissie Iles, Anthony McCall & Malcolm Turvey, and 'Notities voor een verfilming van Marx Kapitaal' door Sergej Eisenstein.

De afgelopen jaren worden er steeds meer kunstpublicaties en tentoonstellingen gewijd aan het fenomeen van het geprojecteerde beeld. Luidt de kunst daarmee het afscheid in van een oubollige, tot verdwijnen gedoemde beeldtechnologie? In het merendeel van dergelijke tentoonstellingsprojecten gaat het namelijk in de eerste plaats om het analoge beeld, om de rijke geschiedenis van de cinematische ervaring, om het 'spel van licht en schaduw' dat de mens al sinds de hoogtijdagen van Athanasius Kircher, een van de talrijke voorvaders van de cinema, in vervoering brengt. Wat opvalt in deze gestage stroom van publicaties en tentoonstellingsinitiatieven is dat het projectiebegrip daarbij eng technologisch wordt opgevat : alsof 'projectie' als zodanig staat of valt bij het voortbestaan van één bepaalde beeldproductietechniek.

In 'Projectie' staat projectie in de breedste zin van het woord centraal. Hierin is het projectiebegrip - een cruciaal concept in de ontwikkeling van het westerse denken - in zijn volle semantische rijkdom recht gedaan, door het zowel letterlijk als figuurlijk te denken : als een bepaald type beeldproductie, maar ook als een manier van kijken en van beelden ervaren, van denken en van denken vormgeven, en ten slotte als 'project', een term die niet zonder reden een reeks maatschappelijke en politieke dimensies in het spel brengt.

Juist door de elegische, nostalgische toon van veel van dit soort recente publicaties en tentoonstellingen over projectie te vermijden actualiseert 'Projectie' de toekomstgerichte dynamiek die in het begrip besloten ligt : projectie is per definitie iets wat zich steeds opnieuw moet realiseren, een beeldtechniek die het beeld veroordeelt tot een collectief beleefde toekomst. Is er eigenlijk een betere metafoor denkbaar voor de wereld die wij, toeschouwers, met elkaar moeten delen?