Deze energie is het punt van waaruit alle menselijke activiteit vertrekt: elke handeling, vernieuwing, schepping, ontwikkeling; meestal ziet men ‘energie’ in een materialistische context. In het verruimd verband wordt het “energieprobleem” opgevat als een spiritueel vermogen van een mens om te scheppen, om alles te vernieuwen wat in de omgeving aanwezig is als gegeven. De leidende kracht van de mensheid is de vrijheid om te scheppen. Het energieprobleem houdt dus verband met een spiritueel gebied dat in de materialistische discussies niet ter sprake komt.

(Uit een interview met Joseph Beuys verschenen het eerste nummer Ruimte Z en afgenomen op 21 december 1978 in het kader van de tentoonstelling Coyote in Ruimte Z te Antwerpen.)

Joseph Beuys maakte uitvoerig gebruik van de term energie in relatie tot zijn werk. Hij gebruikte vaak materialen zoals vet en koper die geassocieerd kunnen worden met het opslaan en transporteren van energie. Zijn sculpturen waren op die manier bedoeld om te functioneren als batterijen voor persoonlijke, collectieve en ecologische ontwikkeling. Volgens Beuys moet de mens als geestelijk wezen in staat zijn om spirituele en natuurlijke energie aan te boren. Deze energie kan reëel worden als ze wordt omgezet in democratische en sociale krachten, creativiteit en vrijheid.